کلینیک بیماریهای نشیمنگاهی

شقاق چیست و چه علائمی دارد؟ این شاید مهم ترین سوالی باشد که افراد دچار زخم های مقعدی از خود می پرسند و به دنبال پیدا کردن جواب مطمئنی برای آن هستند.

به همین دلیل است که آگاهی و آشنایی با علائم بیماری های مختلف باعث می شود تا افراد هنگام مبتلا شدن به آن بیماری بتوانند هر چه سریع تر برای درمان بیماری فیشر اقدام نمایند.

متاسفانه بیشتر مشکلاتی که امروزه جامعه ی پزشکی کشور به آن دچار شده است، ناشی از عدم آگاهی کامل تمامی اقشار جامعه از بیماری های مختلف از جمله فیشر و شرایط بروز و دلایل آن ها می باشد.

در این مطلب قصد داریم به بررسی سوال فیشر چیست پرداخته و دلایل بروز آن را مورد بررسی قرار دهیم.

شقاق چیست؟

بیماری شقاق یا همان فیشر یکی از بیماری های شایع ناحیه ی مقعد می باشد.

از دیگر نام های مطالعاتی این نوع بیماری می توان به فیشر آنال، فیسور آنال و یا فیشر اشاره نمود.

در پاسخ به سوال شقاق چیست باید اشاره کنیم که فیشر یا شقاق همان زخم شدن لبه ی داخلی مقعد به دلایل مختلف می باشد.

این وضعیت برای افرادی که دچار فیشر یا شقاق می شوند بسیار دردناک بوده و معمولاً هراس بزرگی از رفتن به دستشویی و رفع مدفوع را در افراد به وجود می آورد.

مهم ترین دلیل این درد را پارگی پوشش سلولی مقعد می توان دانست که باعث می شود تا فرد هنگام خروج مدفوع از مقعد خود دچار انقباض اسفنگتر داخلی مخرج شده که همین امر باعث کاهش خون رسانی به مخرج و در نتیجه افزایش درد می شود.

مشخصات فیشر و یا شقاق چیست ؟

فیشر یا شقاق در هر سنی ممکن است برای افراد به دلایل مختلف رخ بدهد.

به همین دلیل است که از کودکی تا سن پیری و بزرگسالی نمی توان به طور قطع از خطر اتفاق افتادن فیشر در امان بود.

شقاق یا فیشر را می توان حاصل پارگی و یا زخم سطحی در ناحیه ی سلولی مقعد دانست.

با توجه به اینکه فیشر در ناحیه ی زیر خط دندانه ای ایجاد می شود و این ناحیه دارای گیرنده های حسی بسیار زیادی است، می توان انتظار داشت که فیشر همراه با در شدید برای افراد باشد.

فیشر معمولاً به صورت یک خط طولی است که در نیمه ی تحتانی مقعد ایجاد می شود.

در هنگام ابتلا به شقاق زمانی که مدفوع خارج  از مقعد خارج می شود تازه درد و سوزی برای افراد شروع شده و این امر می تواند تا 24 ساعت بعد نیز ادامه داشته باشد. در بسیاری از موارد فیشر می تواند حالت در کاهش کارایی افراد برای انجام امور روزانه نیز تاثیر گذار باشد.

به طور کلی درد و خونریزی را از مهم ترین علائم شقاق چیست می توان دانست که باید قبل از رسیدن به 6 هفته و فیشر حاد برای درمان آن اقدام نمود.

دلایل ابتلا به بیماری فیشر یا شقاق

اولین و مهم ترین دلیل در بررسی علت های شقاق چیست به یبوست شدید بر می گردد.

زمانی که مدفوع در داخل معده خشک شود و با زور بسیار زیاد از مقعد خارج شود باعث ایجاد خراش هایی روی سطح داخلی آن می شود.

در بار اول این خراش ها سطحی بوده و نمی تواند مشکلی برای فرد به وجود بیاورد اما زمانی که برای چند بار این اتفاق رخ بدهد، زخم تشکیل شده به مرور زمان بزرگتر شده و دفع مدفوع را با درد و خونریزی همراه می کند.

زمانی که زخم پیشرفت کرده و برای درمان آن اقدامی صورت نگیرد، عضله ی اسفنکتر مقعد برای مقابله با درد شروع به اسپاسم می کند که این موضوع می تواند باعث ایجاد عارضه ی تنگی مقعد شود که بروز آن می تواند مشکلات بسیار زیادی را برای فرد به وجود بیاورد.

از دیگر عوامل موثر در بروز فیشر می توان به اسهال اشاره نمود.

زنان باردار باید تحقیقات بیشتر در مورد فیشر چیست انجام دهند تا در صورتی که بعد از زایمان دچار این عارضه شدند بتوانند به راحتی آن را درمان نمایند.

از دیگر دلایل بروز فیشر می توان به موارد زیر اشاره نمود.

•     استفاده ی طولانی مدت از ملین ها
•     اختلالات روحی و روانی که سبب افزایش تونوسیته سیستم اسفنکتریک و یا بروز فیشر می شوند.
•     افزایش فشار داخل کانال مخرج به دلایل مختلف و مختل شدن خون رسانی به پوست و مخاط مخرج

 

راه های پیشگیری از بروز فیشر

در هنگام مطالعه ی اینکه فیشر چیست شاید مهم ترین سوالی که در ذهن افراد به وجود بیاید این است که چگونه می توان از بروز فیشر یا شقاق در مقعد جلوگیری نمود.

برای کاهش درصد احتمال ابتلا به یبوست و دفع مدفوع خشک، باید فیبر های غذایی، آب فراوان، میوه جات و سبزیجات، روغن زیتون را به رژیم غذایی روزانه اضافه نمود.

در کنار این مواد غذایی انجام دادن ورزش به صورت روزانه و داشتن تجرک بالا باعث فعال شدن دستگاه گوارش و عدم بروز یبوست که شاید مهم ترین دلیل به وجود آمدن فیشر می باشد، می شود.

 

فیشر را با بواسیر اشتباه نگیرید!!

یکی از مهم ترین دلایلی که افراد حتما باید اطلاعات کاملی در مورد شقاق چیست به دست بیاورند، عدم اشتباه گرفتن آن با بواسیر است.

متاسفانه بسیاری از افراد در هنگام بروز فیشر به دلیل عدم آگاهی گمان می کنند که دچار بیماری بواسیر شده اند و اقدام به خود درمانی می کنند.

این خود درمانی به دلیل عدم درمیان گذاشتن بیماری با دیگر افراد خانواده یا دوستان بوده و البته می تواند مشکلات زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد.

حتی بسیاری از کسانی که به مراکز پزشکی مختلف مراجعه می کنند نیز به اشتباه ابتدا به پزشک معالج می گویند که دچار بیماری بواسیر شده اند در حالی که اگر اطلاعاتی کوچکی در مورد فیشر چیست؟ داشته باشند می توانند از طریق روش های مختلف خانگی نیز به درمان این بیماری بپردازند.

اگر در آگاهی و درمان فیشر چیست کوتاهی کنیم به مرور زمان تبدیل به آبسه مقعدی و نهایتاً فیستول می شود که مشکلات عدیده ای را برای فرد به دنبال خواهد داشت.

بنابراین بدون اینکه از کسی خجالت بکشید و یا بیماری خود را پنهان کنید بهتر است به محض داشتن درد و خونریزی هنگام دفع مدفوع حتما به پزشک متخصص در این زمینه مراجعه نمایید.

اغلب افراد زمانی که یک برجستگی در قسمت تناسلی خود پیدا می کنند، ترسیده و فکر می کنند که به هرپس، سرطان یا تبخال تناسلی دچار شده اند. این در حالی است که در اکثر موارد این توده ها مشکل خاصی نبوده و تنها یک مشکل موقتی است. ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که دلایل بروز توده تناسلی چیست؟ می پردازیم. برای درمان قطعی توده های ناحیه تناسلی باید به پزشک مراجعه نمایید.

تبخال و هرپس چه علائمی دارند؟

معمولا تبخال و هرپس برجستگی نداشته و درست عین تبخال زخم دردناک و سرباز دارد که از خود مایعاتی ترشح کرده و رویش زخم می شود. پس اگر زخمی همراه با خارش و ترشح روی ناحیه ی تناسلی خود مشاهده کردید، حتما به پزشک مراجعه نمایید. چرا که ممکن است به تبخال تناسلی دچار شده باشید.

دلایل ایجاد زگیل تناسلی

یکی از عفونت هایی که از راه جنسی منتقل می شود زگیل تناسلی است. زگیل ها غالبا کوچک بوده و یک سطح خشن یا صاف دارند. رنگ آن ها هم معمولا همرنگ پوست و یا یک کم تیره تر از پوست است.

غالبا زگیل های تناسلی خطرناک نیستند اما باید در صورت مشاهده ی علائم به پزشک مراجعه نمایید تا علت آن HPV نباشد. گفتنی است HPV ویروسی است که موجب سرطان دهانه ی رحم و دیگر مشکلات می شود.

دلایل ایجاد مولوسکوم کنتاژیوسوم

می توان گفت: مولوسکوم کنتاژیوسوم یک عارضه ی خوش خیم است. این ویروس باعث ایجاد برجستگی های سفت و مرواریدی شکل می شود که گاهی این برجستگی ها بزرگ شده و ایجاد خارش و قرمزی می کند.

این توده می تواند در هر قسمت از پوست ایجاد بشود. راه انتقال این ویروس نیز از طریق تماس جنسی با فرد ناقل یا استفاده از حوله ی فردی که زخم باز داشته می باشد. اگر پوستتان را در هنگام خارش خراش بدهید، ویروس به نقاط دیگر پوست منتقل می شود. اگر این برجستگی ها را خارش نداده و گسترش ندهید، معمولا بدون هیچ گونه درمانی خوب می شود.

دلایل ایجاد کیست بارتولن

در اثر تورم و التهاب غدد بارتولن، کیست بارتولن در دهانه ی واژن ایجاد می شود. چنانچه غدد ترشح کننده ی مایع روان کننده ی واژن مسدود گردد، مایع درون غدد مانده و عفونت کرده و می تواند موجبات ناراحتی و درد را در شما پدید آورد.

اگر کیست در شما دردی ایجاد نکرد، می توانید صبر نمایید تا به صورت خود به خودی از بین برود. در غیر این حالت بایستی به پزشک مراجعه کنید.

دلایل ایجاد کیست سبابه ی لبه ی واژن

دلایل بروز توده تناسلی مثل کیست سبابه ی لبه ی واژن رطوبت است. این کیست گنبدی شکل بوده و از کیست های خوش خیم می باشد. این کیست از ماده ای نسبتا سفت شامل زواید پوستی، چربی و کراتین تشکیل شده است.

چنانچه برای مدت طولانی یک جا نشسته یا حسابی ورزش کرده و عرق کرده باشید و هوای تازه به واژن شما نرسیده باشد؛ این محیط می تواند باعث ایجاد کیست های سبابه شود. معمولا این کیست ها در کشاله ی ران پیدا شده و می توانند عفونی بشوند. برای برداشتن آن نیز بایستی به پزشک مراجعه کنید.

حذف نمودن موهای زائد می تواند باعث ایجاد درد و عفونت گردد

حذف نمودن موهای زائد می تواند باعث عوارض جدی بشود. طوری که علاوه بر خارش، درد و قرمزی می تواند باعث ایجاد فولیکولیت و باقی ماندن مو در زیر پوست شود.

در نهایت موهای باقی مانده در زیر پوست می تواند باعث عفونت و ایجاد درد بشود. بنابراین برای پیشگیری از این حالت، توصیه می شود که هر هفته موها را تمیز نمایید تا حجم کمتری از مو را داشته باشید.

توده چیست؟ علائم توده تناسلی چه میباشد ؟ به هر نوع برآمدگی که در بدن غیر طبیعی به نظر بیاید، مثل تومور یا کیست توده می گویند. کیست ها، کیسه های کوچکی هستند که پر از مایع، هوا یا دیگر مواد هستند. تورمور نیز به توده های غیر طبیعی از بافت های اضافه ی بدن اطلاق می شود. تومور و کیست می توانند در بافت، پوست و استخوان ها ظاهر گردند.

ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که علائم توده تناسلی چیست؟ می پردازیم.

انواع کیست واژینال

کیست ها از لحاظ سایز طیفی گسترده دارند. از سایز کوچک، تا حدی که نمی شود آن ها را با چشم دید، تا اندازه ی یک پرتقال معمولی. کیست های واژینال بر اثر تومور خوش خیم ناحیه ی مهبل، آسیب دیدگی واژن بر اثر زایمان یا بواسطه ی چربی بوجود بیاید. کیست های واژینال انواع مختلفی دارند که عبارتند از:

• کیست های اینکلوژن: معمولا این کیست ها در دیواره ی واژن شکل گرفته و بسیار ریز هستند. طوری که ممکن است فرد اصلا متوجه ی آن ها نشود. این نوع از کیست ها شایع ترین کیست هایی هستند که می توانند در ناحیه ی مهبل ایجاد شوند. کیست های اینکلوژن می توانند در اثر جراحی یا در طول زایمان ایجاد گردند.
• کیست های مولرین: یکی دیگر از کیست های ناحیه ی واژینال کیست مولرین است. این کیست در نتیجه ی مواد جا مانده از تکامل بچه شکل می گیرد. آن ها می توانند در تمام بخش های مهبل رشد کرده و غالبا حاوی مخاط هستند.
• کیست های گارتنر: زمانی که مجراهای رشد بچه ناپدید نشود، این کیست بوجود می آید.
• کیست های غده ی بارتولین: این نوع از کیست داخل غدد بارتولین ایجاد شده و در ورودی مهبل قرار دارد. غدد بارتولین مایعاتی را تولید کرده که باعث چرب و لیز شدن لبه های مهبل می گردد.

علائم کیست واژینال

در پاسخ به این سوال که علائم توده تناسلی چیست ؟ می توان گفت: معمولا کیست ها علائم قابل توجهی نداشته و بسته به محل و اندازه ی آن فرد می تواند آن را احساس نماید یا حتی هیچ احساسی نسبت به آن اشته باشد.

معمولا پزشک زنان در هنگام معاینه ی خود متوجه ی آن ها می شود. کیست ها می توانند با گذشت زمان بزرگ تر گردند. معمولا کیست ها دردناک نبوده و برخی از آن ها ممکن است در هنگام ورزش، راه رفتن، مقاربت جنسی یا زمان گذاشتن تامپون ایجاد ناراحتی کند.

گفتنی است برخی بیماری های واگیردار جنسی نیز میتوانند باعث شوند که کیست دچار عفونت گردد. عفونت نیز می تواند باعث ایجاد آبسه شود.

توده های تناسلی چگونه درمان می شوند؟

معمولا کیست ها به درمان نیاز ندارند. درمان توده تناسلی هنگامی انجام می شود که فرد به علت عفونی شدن احساس درد یا ناراحتی کند. چنانچه توده های تناسلی به درمان نیاز داشته باشند، یکی از موارد زیر به عنوان درمان استفاده می شود:

• عمل جراحی : برای کیست های بزرگ یا عفونی ممکن است جراحی برای تخلیه ی آن ها و با هدف بیرون آوردن محتویات کیست آنجام می شود. غالبا این عمل در مطب پزشک و به کمک آرام بخش یا بی حسی موضعی انجام می شود. به این صورت که پزشک برشی را به روی کیست ایجاد کرده و سپس به تخلیه ی آن می پردازد. بعد از تخلیه، پزشک یک لوله ی پلاستیکی روی محل برش می گذارد.
• مصرف آنتی بیوتیک: معمولا پزشک آنتی بیوتک را زمانی تجویز می کند که کیست عفونی شده باشد.
• حمام نشیمنگاه: حمام نشیمنگاه به این طریق است که فرد باید میان تنه ی خود را در مقداری آب گرم برای 3 تا 4 مرتبه در روز بخیساند. این کار سبب می شود که کیست عفونی خشک شده یا بترکد. بدون این که به مداخله ی بیشتری نیاز باشد.
• مارسیوپیالیزیشن: این روش برای کیست های آزاردهنده ای که به صورت مکرر عود می کند استفاده می شود.

عوارض کیست

محتمل ترین عارضه ای که از یک کیست مشاهده می شود، عفونتی است که باعث ایجاد آبسه می شود. آبسه شامل مجموعه ای از چرک و مایعات بوده که می تواند باعث بروز درد، تورم و سرخی شود. برای درمان آبسه بایستی آن را تخلیه نمود.

برخی بیماری های واگیردار جنسی نیز می تواند باعث کلامیدیا و سوزاک شود. در این حالت نیز کیست می تواند به آبسه مبدل گردد. همچنین باکتری هایی مثل اشرشیا کولی نیز می توانند به آبسه ی بارتولین منجر گردند.

چه زمانی بایستی به پزشک مراجعه نمود؟

خانم ها باید سالانه برای مراقبت های معمول خود به پزشک مراجعه نمایند. همچنین خانم ها باید توجه داشته باشند که علاوه بر مراقبت های سالانه، باید در زمان مشاهده ی توده ای دردناک یا توده ای عفونی به پزشک مراجعه نمایند.

میوم های رحمی از شایع ترین توده تناسلی زنان است. این توده ی خوش خیم، از بافت عضلانی تشکیل شده و به هورمون های بدن حساس است. این توده تحت تاثیر آندروژن و استروژن رشد نموده و بعد از برداشتن تخمدان ها و پس از یائسگی مجددا برگشت می کند. 40% از خانم ها ممکن است در زمان بارداری خود به این توده دچار شوند. این بیماری در خانم های سیاه پوست شیوع بیشتری دارد. ما در مقاله ی زیر به بررسی اینکه توده تناسلی چیست و  شایع ترین توده  های تناسلی به نام میوم های رحمی  می پردازیم.

 

چاقی ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد

مواردی که ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد عبارتند از:

• چاقی
• تغذیه با گوشت قرمز
• فشار خون
• الکل
• عفونت های رحمی
• تخمدان پلی کیستیک
• مصرف قرص های ضد بارداری در سنین پایین( 13 و 16 سالگی)

توده تناسلی چیست و  چگونه تشخیص داده می شوند؟

معمولا توده تناسلی با معاینه ی پزشک تشخیص داده می شوند. دیگر روش های تشخیصی برای تعیین موقعیت، سایز و میزان توده عبارتند از:

• هیستروسالپنگوگرافی: در هیستروسالپنوگرافی از داخل رحم، عکسی رنگی گرفته می گردد.
• هیستروسکوپی: این روش برای تشخیص میوم از نوع ساب موکوزا انجام می گیرد. به این طریق حتی می توان این نوع از میوم را برداشت.
• از طریق MRI: این روش جزء روش های غیر متداول برای تشخیص توده های تناسلی است.
• سونوگرافی از نوع ترانس واژینال: چنانچه سایز میوم کمتر از ده هفته بوده باشد، این روش، بهترین روش برای تشخیص است.

میوم می تواند باعث ناباروری شود

طبق تحقیقات انجام شده، میوم ها می توانند باعث عدم تخمک گذاری شوند. همچنین آن ها با تداخل در خونرسانی و انحراف آندومتر مانع از لانه گزینی جنین شده و می توانند باعث نازایی شوند. انحراف لوله های رحمی در اثر میوم از علل بیرون آمدگی فیبروئید است که یکی دیگر از علل ناباروری می باشد. گفتنی است تعدادی از میوم ها نیز وجود دارند که در ساختمان آندومتر اختلالی ایجاد نمی کنند.

حاملگی با وجود توده تناسلی

بارداری زنی که میوم دارد، پر خطر است. چرا که در آن ها خونریزی پیش از زایمان بیشتر بوده و احتمال زایمان های زودرس نیز بیشتر است. وجود میوم های بزرگ در قسمت تحتانی رحم می تواند باعث دیس توشی در هنگام زایمان شود. عوارض فوق می تواند ریسک سزارین را افزایش دهد. همچنین میوم می تواند باعث ناهنجاری های جنینی، کاهش اندام ها و برخی عوارض دیگر گردد.

اندیکاسیون های جراحی

اندیکاسیون های جراحی عبارتند از:

• درد مزمن یا احساس درد و فشار در ناحیه ی تحتانی شکم
• خونریزی های غیر طبیعی و همچنین کم خونی های ناشی از آن که به درمان های هورمونی پاسخ نمی دهد.
• درد حادی که ناشی از چرخیدن میوم است.
• افزایش سایز رحم در سال های قبل از یائسگی
• افزایش سایز میوم در سال های بعد از یائسگی
• ناباروری
• بزرگ شدن رحم همراه با نشانه ها و علائم فشاری

گفتنی است درمان قطعی توده تناسلی برداشتن رحم است. اما اگر بیماری تمایل به بارداری داشته باشد یا بیماران جوانی که ترجیح می دهند رحمشان را حفظ نمایند، برداشتن میوم روش جایگزین به حساب می آید.

طبق تحقیقات انجام شده، میزان عود میوم ها در بیمارانی که اقدام به برداشتن میوم می کنند حدود 50% بوده که بیشتر از یک سوم مواقع، تکرار جراحی ضرورت پیدا می کند.

آمبولیزاسیون یک روش دیگر درمانی است که در آن پارتیکل های کوچکی به عروق رحم تزریق شده و به این طریق خونرسانی به میوم مختل می گردد. در نتیجه حجم میوم 40 تا 50 درصد می گردد.

راه دیگر درمانی تخریب آندومتر است. این روش از طریق حرارت، لیزر و یا انهدام آن توسط مواد شیمیایی است.

توده های ناحیه ی تناسلی یک بیماری شایع در میان خانم هاست که می تواند به دلایل مختلفی ایجاد بشود. این توده ها می تواند ناراحت کننده و دردناک باشد. در اکثر موارد این بیماری یک مشکل جدی نبوده و به راحتی می توان برای درمان توده های ناحیه تناسلی نزد متخصص مراجعه کرد. ما در مقاله ی زیر به بررسی انواع روش درمان توده  تناسلی می پردازیم.

دلایل ایجاد توده های ناحیه ی تناسلی

برخی دلایل ایجاد توده های ناحیه ی تناسلی عبارتند از:

• فولیکولیت: یکی از شایع ترین دلایل ایجاد توده های ناحیه ی تناسلی، فولیکولیت است. فولیکولیت میتواند در اثر موهای درونی، اصلاح، پوشیدن لباس زیرهای تنگ، استخر یا حمام گرم و زخمی که در اثر اصلاح بوجود می آید، ایجاد گردد.
• زگیل تناسلی: زگیل تناسلی از طریق عفونت های منتقله ی جنسی ایجاد می شود. برای پیشگیری از این عارضه، فرد باید قبل از تماس جنسی، واکسن HPV تزریق نماید.
• تبخال تناسلی: تبخال تناسلی نیز از طریق ویروس HSV ( هرپس سیمپلکس) ایجاد شده و می تواند منجر به نقاطی دردناک گردد. این ویروس را نمی توان از بدن خارج نمود، ولی از طریق دارو می توان علائم بیماری را تا حد زیادی کاهش داد و به این وسیله خطر انتقال به شریک جنسی را پایین آورد. همچنین استفاده از کاندوم نیز می تواند خطر سرایت را تا حد زیادی کاهش بدهد.

           و

• عدم تعادل هورمونی: عدم تعادل هورمونی نیز می تواند باعث ترشح ماده ای بشود که حفره های ناحیه ی تناسلی را مسدود کند. این حفره ها می تواند باعث ایجاد توده های ناحیه ی تناسلی و ایجاد درد بشود.
• عرق نمودن بیش از اندازه: عرق کردن بیش از اندازه در اثر ورزش کردن های زیاد و پوشیدن لباس زیرهای تنگ می تواند باعث ایجاد جوش و توده در ناحیه ی تناسلی بشود. چرا که چربی می تواند به عنوان روان کننده عمل کرده و منافذ طبیعی پوست را ببندد.
• تماس با درماتیت: تماس با درماتیت یک نوع از اگزماست که به دلیل تماس آلت تناسلی با مواد تحریک کننده یا آلرژی زا ایجاد می شود. شامپو و برخی مواد شوینده، ژل ها و لوسیون های دارویی، کاندوم و برخی روان کننده ها، دوش واژن، تامپون های بهداشتی، ادرار و مایع منی از مواد تحریک کننده ای هستند که می توانند باعث ایجاد توده های ناحیه تناسلی شوند.

 

چگونه توده های ناحیه ی تناسلی را درمان نماییم؟

غالبا توده های ناحیه ی تناسلی به صورت خود به خودی برطرف می شوند ولی در صورت رفع نشدن می توانید از روش های درمانی استفاده نمایید. انواع روشهای درمان توده های ناحیه تناسلی عبارتند از:

• تعیین علت
• عامل ایجاد کننده را حذف نمایید
• بهداشت را رعایت نمایید
• توده ها را دست کاری نکنید
• گرما درمانی
• استفاده از دارو

تعیین علت

برای این که بتوانید به خوبی توده های ناحیه ی تناسلی را درمان نمایید، بایستی هر مدل محصول یا فعالیت و یا عواملی را که می تواند بر این ناحیه تاثیر بگذارد را شناسایی و یادداشت نمایید.

عامل ایجاد کننده را حذف نمایید

زمانی که علت ایجاد این عارضه مشخص شد، آن را حذف نمایید. مثلا اگر مشکل در اصلاح نمودن است، از تیغ های جدید استفاده کرده و در زمان تیغ زدن در سمت و سوی رشد مو این کار را انجام دهید. هیچ وقت خشک اصلاح نفرمایید. از مصرف روغن به روی پوست خودداری نمایید، چرا که روغن می تواند باکتری را داخل فولیکول ها محبوس کند.

بهداشت را رعایت نمایید

یکی از روش های درمان توده های ناحیه تناسلی رعایت بهداشت است. رطوبت و گرما دو عاملی هستند که می توانند به ایجاد باکتری در ناحیه ی تناسلی کمک کنند. هر روز ناحیه ی تناسلی خود را با صابون و آب گرم بشویید. از شورت های پنبه ای استفاده نمایید و اجازه بدهید که پوست شما نفس بکشد و از پوشیدن لباس زیر هایی که رطوبت و گرما را به خود می گیرد دوری کنید. پدهای بهداشتی خود را در هنگام قاعدگی به صورت منظم تعویض نمایید.

توده ها را دست کاری نکنید

هیچ گاه برجستگی ها و توده های ناحیه ی تناسلی خود را دست کاری نکنید. چرا که این کار می تواند باعث وخامت اوضاع بشود. برخی از این توده ها همچنان که بزرگتر می شوند، دردناک تر شده و میزان چرک بیشتری را در خود جمع می کنند.

گرما درمانی

گرما درمانی از دیگر روشهای درمان توده های ناحیه تناسلی است. برای این که از درد و خارش این توده ها بکاهید، می توانید منطقه را کمپرس گرم نمایید. برای این کار حوله ای را گرم نموده و پیش از گذاشتن به روی پوست، آن را فشار دهید. شما می توانید این کار را چندین بار در روز انجام دهید. همیشه پیش از تن کردن لباس زیر، منطقه را خشک کرده تا مانع از رشد باکتری در این ناحیه شوید.

استفاده از دارو

با پزشک خود در رابطه با مصرف داروهای مناسب مشورت نمایید. چنانچه مشکل مولوسکوم کونتاژیوزوم باشد، معمولا به صورت خود به خودی رفع می شود. اما اگر مشکل درماتیت تماسی باشد، مصرف آنتی هیستامین ها یا داروهای موضعی توصیه می گردد.

عفونت ها را هم با مصرف آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی می توان درمان نمود.